(nieznany) - Mądrość stół zastawiła (Wersja: 1)

Mądrość stół zastawiła obficie
I na święto zaprasza swój lud.
Przychodźcie na ucztę Syna Bożego,
przyjmijcie ten chleb, co Pan daje nam.

1. Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach,
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą

2. Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego Imię,
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał,
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

3. Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem,
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

4. Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
aby ocalić tych, którzy w Niego wierzą,
Skosztujcie i zobaczcie jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

5. Bójcie się Pana wszyscy Jego święci,
gdyż bogobojni nie zaznają biedy,
Bogacze zubożeli i zaznali głodu,
szukającym Pana niczego nie zabraknie.

6. Pan słyszy wołających o pomoc,
i ratuje ich od wszelkiej udręki,
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
i ocala upadłych na duchu.

7. Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy
ale Pan go ze wszystkich wybawia,
On czuwa nad każdą jego kością,
I żadna z Nich nie zostanie złamana.